رئیس‌جمهور جوانی که در اوج دوران کاریش در حالیکه همسرش در اتومبیل در کنارش نشسته بود، کشته شد؛ قاتل اسرارآمیزی که با دقتی باورنکردنی تیراندازی مرگبار را انجام داد و خودش پیش از آنکه به پرسش‌ها در این باره پاسخ دهد که آیا به تنهایی عمل می‌کرده است یا نه، هدف تیراندازی قرار گرفت و کشته شد؛ شایعات درباره چهره‌های مرموزی که در پشت پرده این ترور قرار داشتند؛ و بالاخره پرسش‌ها درباره "گلوله جادویی"(این نظریه که یک گلوله واحد باعث مرگ کندی شد).
ترور جان اف کندی در 22 نوامبر 1963 که برای آمریکاییان یک ترا‍ژدی شمرده می‌شد، یکی از گیراترین ماجراهای اسرارآمیز جنایی را در اختیار گذاشت - ماجرایی که گویی فیلنامه آن را هالیوود نوشته است.
جای تعجب نیست که ترور کندی در طول 50 سال گذشته بارها و بارها دست‌مایه فیلم‌های سینمایی و تلویزیونی شده است؛ نشانه‌ای از جذابیت ماجرایی که دنیا را تکان داد.
رابرت تامپسون، رئیس مرکز تلویزیون و فرهنگ عامه بلر در دانشگاه سیراکیوز در این باره می‌گوید: "این ترور به صورتی پرسشی حل‌ناشدنی باقی مانده است،زیرا شواهد مثبته قطعی درباره آنچه در آن روز رخ داد، احتمالا غیرقابل‌بازیابی هستند. افرادی که می‌توانند موضوع را روشن کنند دیگر زنده نیستند. این واقعه یکی از بزرگترین اسرار آمریکا است،...هیچ درامی بزرگتر از آن وجود ندارد."
از سال 1963 به بعد، چندین فیلم به این ترور- یا به عنوان موضوع اصلی یا به عنوانی پس‌زمینه‌ای برای درامی دیگر- پرداخته‌اند.
مشهورترین فیلم درباره ترور کندی شاید تریلر JFK ساخته اولیور استون در 1991 باشد که به نظریه‌های توطئه درباره اینکه لی هاروی اسوالد- قاتل کندی- به تنهایی عمل نکرده است، پرداخته است.
فیلم استون فیلمی پرفروش بود که فروش آن در سراسر جهان به بیش زا 200 میلیون دلار رسید،و باعث شد ذهن‌های سینماروهای جوان دچار این تردید شود که آیا حکم کمیسیون وارن- کمیسون رسمی مسئول تحقیق درباره ترور کندی در آن زمان- درباره اینکه اسوالد شلیک‌های مرگبار را انجام داده است، درست بوده است یا نه.
نمادین‌ترین صحنه این فیلم جایی است که در آن کوین کاستنر در نقش یک دادستان در نیواورلئان اسوالد را قاتل نمی‌داند، تکه‌ای هولناک از فیلم تیراندازی به کندی را تماشا می‌کند که یک رهگذر به نام آبراهام زاپوردر با یک دوربین سینمایی خانگی گرفته بود.
شخصیت کاستنر این بحث را مطرح می‌کند که گلوله‌ای که باعث مرگ کندی شده است از جلوی سر او آمده است نه پشت سرش، جایی که اسوالد در یک انبار کتاب مدرسه موضع گرفته بود- و برای ثابت کردن حرفش بارها و بارها حرکت سر کندی را هنگام اصابت آخرین گلوله مرگبار نشان می‌دهد.
فیلم استون که 30 تقریبا سال پس از مرگ کندی پخش شد، فیلمی بحث‌برانگیز بود،اما برخورد با آن مثبت‌تر از فیلم Executive Action در سال 1973- فیلمی دیگر که مدعی بود اسوالد تنها عمل نکرده است- بود.
این فیلم با بازی برت لنکستر از تقریبا همان آغاز باعث برانگیخته شدن خشم گروه‌های گوناگون شد. بسیاری از ایستگاه‌های تلویزیونی در سراسر آمریکا از پخش آگهی آن خودداری کردند، و بسیاری از سینماها فقط برای یک هفته فیلم را نمایش دادند- با این ادعا که افکارعمومی برای آغاز بحث درباره نظریه‌های توطئه درباره این ترور آماده نیست.
فیلم‌های دیگری هم درباره سایر نقش‌آفرینان این ماجرا ساخته شدهاند،از جمله فیلم "روبی و اسوالد"، یک فیلم تلویزیونی در سال 1978 که بر شخصیت جک روبی- صاحب یک کلوب شبانه در دالاس که اسوالد دستگیر شده را دو روز پس از ترور کندی کشت- متمرکز بود. این فیلم با فیلم دیگری به نام "روبی" در سال 1992 دنبال شد که که مدعی بود مافیا در پشت پرده ترور جان اف کندی قرار داشته است.
و فیلم‌های بوده‌اند که درام‌های‌شان در پس‌زمینه این ترور جریان داشته است، از جمله فیلم "در خط آتش" در سال 1991 که در آن کلینت ایستوود نقش یک مامور "سرویس مخفی"- مسئول حفاظت جان رئیس‌جمهور- را بازی می‌کند که در گروه محافظان کندی در روز ترورش در دالاس قرار داشته است. و اخیرا فیلم "پارکلند" که حوادث را در بیمارستان پارکلند در دالاس- جایی که مرگ کندی در آن اعلام شد- دنبال می‌کند.
در تلویزیون نیز فیلم‌های فراونی با موضوع ترور کندی ساخته شدهاند، از جمله سریال‌های کوتاه تلویزیونی، از جمله "کندی‌ها"، تولید سال 2011 با بازی کیتی هولمز در آن نقش جکی کندی و گرگ کینیر در نفش جان اف کندی که این خانواده را به صورتی شبیه به خانواده کورلئونه در فیلم "پدرخوانده" به تصویر می‌کشد.
و در همین ماه، در آستانه پنجاهمین سالگرد این ترور، جنیفر گوودوین و راب لاو، نقش کندی و همسرش، را در فیلم "کشتن کندی" برای کانال نشنال جئوگرافیک بازی کردند.
بخشی از این علاقه به ماجرای ترور کندی ناشی از آن بود که در آن هنگام نسل به دنیا آمده پس از جنگ جهانی دوم آنقدر بزرگ شده بود که وحشت آن روز را به خاطر بسپارد.
آرت سایمون، استاد مطالعات سینما در دانشگاه ایالتی مونت‌کلر و نویسنده کتاب " آگاهی خطرناک: ترور جی اف کی در هنر و فیلم" در این باره می‌گوید: "ترور کندی به صورت یک اشتغال فکری باقی ماند، زیرا این نسل که با این ترور در پس ذهنش بزرگ شده است، هنوز زنده‌آند و از جمله مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان مهم رسانه‌ای هستند. اما بعید می‌‌دانم هنگامی که این نسل از دنیا بروند، این جذابیت تداوم یابد...هر چه ما از این حادثه دورتر می‌شویم، تاثیرگذاری آن بر ما کمتر می‌شود."
و دست کم یک نشانه وجود دارد که این ترور دیگر مانند گذشته موضوع تیره و تاری نیست؛ در حالیکه کمدین‌هایی که در اواخر دهه 1970 جوک‌های مربوط به کشتن کندی را می‌گفتند، با هو کردن حاضران در صحنه روبرو می‌شدند، یکی از مشهورترین اپیزودهای سریال تلویزیونی کمدی موقعیت "ساینفلد"(Seinfeld) در صحنه‌ای که فیلم JFK استون را به مسخره می‌گیرد، به حوادث ترور ارجاع می‌دهد.
Holly Bailey, Yahoo News
